Klaar voor de terugkeer!

13 september 2020 - Kralendijk, Nederlandse Antillen

Wat vliegt de tijd! Bij het laatste blog zaten we nog in quarantaine vlak na aankomst op Bonaire, in afwachting van de uitslag van de coronatest. Die was gelukkig negatief. Ondanks dat moesten we de twee weken quarantaine gewoon afmaken. Geen straf, in ons ruime huis. Maar het was natuurlijk wel extra genieten toen we ons weer vrij mochten bewegen. De eerste keer dat ik weer achter het stuur zat en merkte dat ik de bochtjes en de kuilen nog kende, voelde ik me meteen weer helemaal thuis!

We hebben het leven hier eigenlijk zo weer kunnen oppikken waar we vorig jaar gestopt waren. Onno aan het werk in het ziekenhuis, maar regelmatig tijd voor een middagje strand of duiken. Waaronder één hele bijzondere duik, met een soort 'scootertje' in je handen waarmee je een behoorlijke afstand kunt afleggen. Daarmee zijn we aan de oostkant van het eiland geweest, waar waanzinnig veel schildpadden en roggen zitten. Zo gaaf!
Ik heb ook een paar leuke klussen gehad de laatste tijd. Zittend op ons terras achter mijn laptopje dacht ik vaak: 'Zo'n werkplek krijg ik nooit meer!'. Een lekker briesje, vrij uitzicht over het eiland en de zee, langsvliegende papegaaitjes...
Alleen Elias had natuurlijk geen herinneringen meer aan onze vorige keer hier en die moest wel even wennen. Vooral in het begin vroeg hij vaak: 'Wanneer gaan we weer naar óns huis?'. Het ging er bij hem niet in dat we nu op het eiland wonen, 'ons huis' was voor hem nog altijd in Vancouver. En na al die maanden thuis met mama vanwege COVID was de opvang ook een dingetje. Dikke tranen bij het brengen en halen en gedurende de dag zonderde hij zich af. Maar na een paar weken was hij weer helemaal in de flow en nu wil hij niet meer mee naar huis ;-).

Het enige dat we in eerste instantie merkten van COVID19 was de rust op het eiland, zo zonder toeristen. Lege strandjes doordeweeks en nul geparkeerde auto's bij de populaire duikplekken. Bijzonder, maar ook wel een rare gewaarwording. En funest voor de economie hier natuurlijk.. Gelukkig kwam in de Nederlandse zomervakantie het toerisme wel weer wat los. Ons bezoek in juli en augustus kon gelukkig ook gewoon komen. Zo gezellig! Pas sinds deze week zijn er n.a.v. twee nieuwe COVID-gevallen wat meer merkbare maatregelen. Maar afstand houden, dat vinden ze hier maar lastig. Gelukkig speelt bijna alles zich hier in de buitenlucht af.

En nu is onze láátste week hier alweer aangebroken. Tijd om weer in te gaan pakken. Een beetje weemoedig wel: het was een tof avontuur en ergens zouden we hier nog wel langer willen blijven. Die rust, het lage tempo, het overzichtelijke leven, de zee altijd dichtbij. Maar het is ook weer helemaal goed om terug naar Nederland te gaan. We leven ernaartoe en kijken ernaar uit om iedereen weer te zien. En hoe cliché ook: waar er hier een deur dichtgaat, gaan er in Amsterdam vast weer nieuwe open. 

Nog een paar daagjes de wind door onze haren. Tot gauw!

Foto’s

4 Reacties

  1. Cathalien:
    13 september 2020
    Práchtige herinneringen om deze 1 1/2 jaar mee af te sluiten!
    Wij kijken naar jullie uit!
  2. Rianne:
    13 september 2020
    Wat weer een te gekke foto’s! Geniet nog even van de prachtige omgeving daar en alvast een hele goede reis! Tot gauw!!
  3. Anja:
    13 september 2020
    Mooi verwoord Annemarie, ik voel helemaal met jullie mee. Partir est mourir un peu.....maar ook weer heerlijk om in Nederland de draad op te gaan pakken....... X
  4. Lieke:
    13 september 2020
    Fijn dat jullie je zo thuis voelen daar en volop genieten. Prachtige foto's! Succes met inpakken en alvast een hele goede reis.